2
کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان،
3
دانشجو دکتری تخصصی راهوترابری، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
چکیده
راهها، شریانهای حیاتی هر کشور هستند که تأمین شرایط مناسب برای آنها یکی از معیارهای اصلی توسعهیافتگی و پیشرفت به شمار میآید. این شریانها بایستی پیوسته در شرایط استاندارد از نظر سرویسدهی قرار داشته باشند و بستری ایمن و راحت در اختیار استفادهکنندگان از این تسهیلات قرار دهند. با توجه به بودجه محدودی که در اختیار متولیان این راهها قرار دارد، دستیابی به شرایطی که در آن راهها با صرف کمترین هزینه شرایط مطلوب خود را حفظ کنند از اهمیت بالایی برخوردار میباشد. یکی از اهداف کلیدی سازمانهای دستاندرکار در بخش راهسازی و مدیریت راهها به تأخیر انداختن خرابی و افزایش عمر مفید شبکه راهها از طریق انجام عملیاتهای تعمیر و نگهداری میباشد. این هدف از طریق بهینهسازی برنامهریزی عملیاتها در سطوح شبکه و پروژه صورت میپذیرد. در این راستا در این پژوهش روشی جهت انتخاب گزینه بهینه تعمیر و نگهداری در قطعات روسازی در هر بازه زمانی ارائه شده است. در این تحقیق با استفاده از دادههای خرابی و ناهمواری، مدل پیشبینی وضعیت روسازی بر اساس دو شاخص PCI و IRI ارائه شده است. همچنین برنامه تعمیر و نگهداری یکساله و چندساله تعمیر و نگهداری روسازی بر اساس مدلهای پیشبینی و برنامهریزی تعمیر و نگهداری ارائه شده است. در نهایت برنامههای تعمیر و نگهداری در حالت وجود محدودیت بودجهای ارائه شده است که موجب کاهش هزینهها و حفظ شرایط مطلوب روسازی در سالهای آینده خواهد شد.