بار ضربه ای ناشی از کشتی ها با قرار دادن ضربه‌گیر (فندر) به باری قابل تحمل برای سازه و کشتی های پهلوگیرنده تبدیل خواهد شد. عموما بار ضربه ای وارده بر سازه بر اساس تناژ جابجایی شناور پهلو گیرنده و شرایط زیست محیطی منطقه، به عنوان شاخص های مهم در تعیین بار ضربه ای، طراحی می شوند. در این بررسی، اثر دو نوع ضربه گیر پر کاربرد بر روی بارج های بتنی با بتن پر مقاومت، شامل ضربه گیر سلولی با مقطع مخروطی و فندر پنوماتیکی مورد بررسی قرار گرفته است. لازم به ذکر است که منطقه جاسک به عنوان محل بررسی در نظر گرفته شده که احتمال وجود کشتی های عبوری مختلف با تناژهای جابجایی متفاوت را داراست. بنابر این، با توجه به گستردگی کشتی های عبوری در این منطقه، سیستم ضربه گیر و بار ضربه ای وارد بر آن برای حداکثر کشتی های تا 45000 تن با ضریب اطمینان 2 بر اساس بحرانی ترین شرایط تعیین شد. بررسی نتایج بر اساس تحلیل های المان محدودی نشان داد که استفاده از سیستم ضربه گیر باید با دقت مناسب باشد و سیستم های سلولی با مقطع مخروطی گزینه مناسبی جهت استفاده در بارج های بتنی به علت سطح مقطع محدود، و کم بودن سختی خارج از صفحه المان های پوسته ای در بارج های بتنی نیستند.
)