قرن بیست و یکم تحت سلطه و نفوذ حداکثری تبادل اطلاعات از بسترهای مخابراتی است. اینترنت و شبکه جهانی وب یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین ابزارهای انتقال و دریافت اطلاعات است. همچنان چند میلیارد نفر از جمعیت جهان، دسترسی به اینترنت ندارند و یا از داشتن یک اینترنت با سرعت قابل‌قبول و بدون قطعی، محروم هستند. ازجمله دلایل این اتفاق را، می‌توان به هزینه‌بر بودن، پیاده‌سازی سخت و عدم توجیه اقتصادی استفاده از زیرساخت‌های مبتنی بر سیم مانند فیبر نوری در بسیاری از مکان‌ها دانست. جهت دسترسی به اینترنت در اقصی‌نقاط دنیا، استفاده از ماهواره و اینترنت ماهواره‌ای مرسوم بوده و پیشنهادهایی جهت استفاده از ماهواره در مدارهای مختلف زمین، داده شده است. در این مقاله ابتدا به بررسی روند شکل‌گیری منظومه‌های مخابراتی ماهواره‌ای اشاره خواهد شد. سپس به بیان اهمیت و ضرورت گسترش این منظومه‌ها اشاره می‌گردد. در ادامه با معرفی منظومه‌های مهم در جهان به مقایسه آنها پرداخته می‌شود. در انتها با تشریح منظومه استارلینک مربوط به شرکت اسپیس ایکس، به مشخصات فنی مربوط به طراحی منظومه و سیستم‌های اصلی اشاره خواهد شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که منظومه استارلینک دارای مزیت‌های رقابتی حائز اهمیتی نسبت به دیگر منظومه‌ها است و به طور محتمل موفق‌ترین پروژه در راستای تحقق بزرگ‌ترین منظومه ماهواره‌ای جهان با بیشترین تعداد کاربر و نرخ دیتای مطلوب خواهد بود. از طرفی به مقایسه ماهواره‌های مکعبی با استارلینک می‌پردازیم. همچنین امکان‌پذیری و محدودیت‌های ساخت یک منظومه مورد بررسی قرار می‌گیرد. در نهایت، نکات و پیشنهادهای قابل‌توجهی در خصوص بومی‌سازی منظومه‌های مخابراتی ارائه می‌گردد.
)